‘Ik doe gewoon wat ik doe, naar beste eer en geweten en vol enthousiasme’
Nadat ze bijna 10 jaar het Hypotheekbedrijf van Aegon Nederland had aangestuurd, was het in 2020 tijd voor iets anders en stapte Sibylla Bantema over naar het Leven bedrijf van Aegon Nederland om daar de transformatie naar IBM te gaan leiden. In haar nieuwe rol bij a.s.r. als Adjunct Directeur Leven heeft Sibylla Bantema een grote klus te klaren. ‘Na het samengaan van a.s.r. met Aegon Nederland ben ik verantwoordelijk geworden voor beide Leven portefeuilles, die de komende tijd samengevoegd moeten worden. Dat is een grote uitdaging die voor de nodige verandering gaat zorgen. Maar gelukkig hou ik juist wel van het oplossen van complexe vraagstukken.’
‘Ik begon mijn carrière ooit bij een kleine bank, na een studie kwantitatieve economie. Na een paar jaar merkte ik dat ik graag bij een groot bedrijf wilde werken, omdat ik wilde sparren met mensen die hetzelfde werk deden als ik en omdat een groter bedrijf veel mogelijkheden bood. Daardoor kwam ik terecht bij Aegon, waar ik veel verschillende functies heb gehad en voor bijna alle bedrijfsonderdelen heb gewerkt. Door al die verschillende rollen weet ik inmiddels dat ik het vooral heel leuk vind om me met ingewikkelde kwesties bezig te houden en te proberen daar samen met anderen een oplossing voor te verzinnen. Als iets niet kan, dan kijk ik of het op een andere manier toch wel lukt. En nog steeds is het sparren met collega’s iets dat ik graag doe in mijn werk.
De vacature van Adjunct Directeur Leven kwam voor mij op het juiste moment. We hebben twee portefeuilles die geïntegreerd moeten worden, wat onder andere betekent dat we samen naar één systeem en één Management Team moeten, terwijl we nog op twee locaties werken. Dat zorgt voor de nodige complexiteit. Mijn taak is om dan op zoek te gaan naar consensus, wetende dat harmonie niet altijd haalbaar is. Er moet op een gegeven moment iemand zijn die de knoop doorhakt en dat is mijn rol. Soms is dat lastig, als je mensen moet teleurstellen, maar dan probeer ik altijd zo goed mogelijk uit te leggen waarom ik een bepaalde keuze maak. Uiteindelijk willen we het beste voor onze klanten en onze mensen.’
Als iets niet kan, dan kijk ik of het op een andere manier toch wel lukt
‘Een functie als deze brengt een hoop verantwoordelijkheid met zich mee, niet alleen voor meer dan een miljoen klanten, maar ook voor een hele hoop medewerkers. Daarnaast heb ik een gezin met twee kinderen. Jonge mensen vragen weleens aan mij hoe ik dat allemaal doe. Nou kan ik heel veel tegelijk, maar ik zit ook weleens in de avond te werken. Dan denk ik: er doet hier iemand iets fout en dat ben ik waarschijnlijk zelf. Dus ondanks dat ik al enige ervaring heb gaat het ook bij mij niet altijd goed.
Wat mij wel altijd heeft geholpen is om zoveel mogelijk te regelen en organiseren om het mezelf zo makkelijk mogelijk te maken. Mijn kinderen zijn nu ouder en redden zichzelf, maar vroeger hadden we bijvoorbeeld vijf dagen opvang, want mijn man werkt ook fulltime. Nou was de opvang lang niet altijd vijf dagen nodig, maar de mogelijkheid was er wel. Dat gaf rust en werkte voor ons heel goed. Maar je moet je dan niet teveel aantrekken van wat je omgeving daarvan vindt. Nederland is een veroordelend land. Dat je kinderen vijf dagen opvang hebben, daar vinden andere mensen echt wel wat van. En dat hoort dan vooral de vrouw. Ik kan daar makkelijk overheen stappen, omdat ik me dan bedenk dat mijn man daar geen opmerkingen over krijgt. Maar als je dat niet doet, dan ga je je misschien wel schuldig voelen en dat hoeft helemaal niet, want mijn kinderen zijn hartstikke gelukkig en ik ben heel blij met mijn baan.’
‘Als ik daar nu aan terug denk dan is dat misschien wel een van de belangrijkste dingen die ik heb geleerd in de afgelopen jaren. Dat je verantwoordelijk bent voor je eigen geluk en je moet vertrouwen op de weloverwogen keuzes die je hebt gemaakt. En soms betekent dat ook dat je dingen moet leren loslaten, want als je dat niet doet dan wordt je op een gegeven moment ook ongelukkig. Ik denk altijd maar zo: ik doe gewoon wat ik doe, naar beste eer en geweten en vol enthousiasme. Vooralsnog ben ik daar al een heel eind mee gekomen.’
